ไม่รู้นะครับ ผมเลือกที่ผมสบายใจครับ ผมคิดว่าทั้งฝั่งนายจ้าง หรือลูกจ้าง ต่างก็มีสิทธ์เลือกด้วยกันทั้งนั้น ถ้าไม่ใช่คือจบ ไม่มีอะไรที่ต้องคุย หรือถ้าต่างฝ่ายมีข้อเสนอ ก็สามารถที่จะคุยกันได้ครับ
สำหรับผมนะครับ บอกตรงๆ เลยจะดูที่เงินเดือนเป็นอันดับแรก ถ้าอยู่ในจำนวนที่รับได้ ก็ส่งไป ถ้าไม่ก็ปิด แค่นั้นครับ นอกนั้นก็เป็นส่วนของวัน เวลา สวัสดิการ แล้วแค่ความคิดหรือสิ่งที่ลูกจ้างอยากจะได้ แน่นอนว่าสำหรับคนที่ไม่ค่อยเดือดร้อนอะไรมันก็น่าจะเป็นอย่างนั้น แต่ถ้าเลือกไม่ได้หรือแต่ล่ะเดือนต้องดิ้นรนเอาตัวรอดกันไป ก็คงต้องยอม
ผมว่านะ นักศึกษาจบใหม่หรือคนที่เคยทำงานบริษัทมาก่อนแล้วบางคนหรือหลายๆ คนเขามีความคิดที่ไม่อยากจะเป็นลูกจ้างใครมากแล้วนะครับ มีคนที่รู้จักหลายๆ คนจบมา บ้างก็ทำงานรับช่วงต่อกิจการของครอบครัว บ้างก็ผันเป็นเจ้าของบริษัทตัวเองตั้งแต่อายุยังน้อย บ้างก็รับงานอิสระ ขายของ หรือแม้กระทั่งทำไร่ทำนาทำสวน ก็ว่ากันไปครับ
สำหรับผมแล้ว อยู่ได้ก็อยู่ อยู่ไม่ได้ก็ขอบาย บอกแบบสบาย ๆ i don't care. ครับ เหอะๆ อาจะเป็นคำพูดที่คล้ายๆ เด็กที่คิดไม่เป็น แต่อาจจะเป็นความคิดของผู้ใหญ่หลายๆ คนที่มีความต้องการที่ตรงกัน
สู้ๆ ครับ
ความรู้ทั่วไป
